Współczesne działania obronne opierają się na płynnej komunikacji w domenie lądowej, morskiej, powietrznej, kosmicznej i cybernetycznej. W miarę jak misje wspólne i koalicyjne stają się coraz bardziej złożone, systemy je obsługujące muszą się łączyć, udostępniać dane i dostosowywać się w czasie rzeczywistym. Wymagania te wymuszają znaczące zmiany w sposobie projektowania i wdrażania systemów łączności w sektorze obronnym.