Coraz więcej spółek energetycznych, wydobywczych i przemysłowych inwestuje w rozwój technologii wodorowych, badając możliwości wykorzystania tego paliwa w takich branżach jak: transport ciężki, hutnictwo czy produkcja nawozów i metanolu. Obecnie światowa produkcja wynosi około 115 mln ton, z czego wodór wytworzony w oparciu o niskoemisyjne źródła energii, czyli tzw. zielony czy niebieski,stanowi mniej niż procent. Jak szacują eksperci Bain & Company, produkcja wodoru może wzrosnąć 300 mln ton w 2050 r., przy czym większość będzie stanowić przyjazny środowisku wodór niskoemisyjny.

Rozwój w szybkim tempie

– Rynek wodoru rozwija się w szybkim tempie. Jeszcze rok temu większość firm dopiero rozpoczynała analizy wykorzystania tego źródła energii. Dziś przedsiębiorstwa przystępują do opracowywania strategii wodorowych, bacznie obserwując zmieniające się trendy i nowe rozwiązania – powiedział Maciej Rebajn, starszy menedżer w Bain & Company. – Wodór ma szansę stać się istotną częścią miksu energetycznego. To jedno z najbardziej obiecujących rozwiązańna rynku paliw niskoemisyjnych, dzięki któremułatwiej będzieosiągnąćneutralność klimatyczną.

Barierą rozwoju rynku wodoru niskoemisyjnego jest obecnie wysoki koszt produkcji. Produkcja wodoru zielonego jest średnio od dwóch do trzech razy droższa odszarego wytwarzanego z paliw kopalnych, dlatego rozwój lokalnych rynków będzie zależeć w dużej mierze od uwarunkowań geograficznych, w tym stopnia nasłonecznienia i ilości wiatru w danym regionie,które wpływają na cenę energii odnawialneji tym samym opłacalność produkcji zielonego wodoru. Ponadto o rozwoju niskoemisyjnego wodoru będą decydować także ambicje i możliwości poszczególnych krajów w ograniczaniu emisji gazów cieplarnianych i związane z tym rządowe mechanizmy wsparcia dla rozwoju technologii wodorowych.

Wśród krajów z największym potencjałem produkcji zielonego wodoru eksperci Bain & Company wymieniają Australię, której łączna moc planowanych elektrolizerów wynosi 28,9 GW, Holandię (13,3 GW) i Belgię (7 GW). Znaczne projekty wodorowe wdrażają także: Chiny (5,2 GW), Wielka Brytania (4,2 GW), Arabia Saudyjska (4 GW) i Dania (3,7 GW).

– W regionach, które mają nadwyżkę energii odnawialnej, produkcja zielonego wodoru może umożliwić pełne jej wykorzystanie, jednocześnie zbliżając koszty produkcji wodoru zielonego do obecnie wykorzystywanego szarego wodoru  – powiedział Maciej Rebajn. – Oprócz warunków geograficznych duży wpływ na rozwój krajowych rynków wodoru będzie mieć polityka dekarbonizacyjna rządów.

Można otrzymać wsparcie

Wsparcie rozwoju technologii wodorowych oferuje już Unia Europejska, jak również niektóre kraje europejskie, takie jak: Wielka Brytania, Holandia, Dania, Niemcy czy Polska. Ponadto, w lipcu 2020 r., Komisja Europejska opublikowała „Strategię wodorową dla neutralnej klimatycznie Europy”. Zielony wodór wymieniany jest jako jeden z kluczowych nośników energii, który może przyczynić się do realizacji założeń Europejskiego Zielonego Ładu. Głównym celem strategii jest stymulacja rozwoju sektora odnawialnego zielonego wodoru tak, by do 2050 r. był on w pełni zeroemisyjnym, ogólnodostępnym źródłem energii w UE. W Polsce trwają konsultacje społeczne dotyczące rządowego projektu „Polskiej Strategii Wodorowej do roku 2030 z perspektywą do 2040 r.”.

Eksperci Bain & Company zwracają uwagę, że na wczesnym etapie rozwoju rynku dotacje rządowe oraz korzystne uwarunkowania geograficzne sprzyjają już wdrażaniu technologii wodorowych w sektorach stalowym i chemicznym. Światowy gigant ArcelorMittal ogłosił plany modernizacji dwóch niemieckich hut, by rozpocząć bezemisyjną produkcję stali. W Szwecji koncern H2 Green Steel także planuje rozpocząć produkcję stali z wykorzystaniem paliwa wodorowego. W Belgii zielony wodór będzie wykorzystywany do produkcji metanolu w ramachprojektuNorth-C-Methanol.

Źródło: Bain & Company