Systemy sterowania ruchem w aplikacjach przemysłowych

Fotolia.com

O systemach sterowania ruchem wykorzystywanych przez firmy do różnych zastosowań przemysłowych opowiada Krzysztof Tylutki, ekspert techniczny w firmie Multiprojekt.

Spośród systemów sterowania ruchem wykorzystywanych w aplikacjach przemysłowych jedną z bardziej powszechnych jest impulsowa metoda kontroli pozycji napędów (czy to napędów silników krokowych, czy napędów serwo), czyli metoda, skrótowo nazywana krokiem i kierunkiem. Jej rozpowszechnienie wynika ze względów ekonomicznych: zarówno kontrolery ruchu (za które często służą sterowniki PLC) oraz napędy (szczególnie napędy silników krokowych) są dziś ju przystępne cenowo.
   
Natomiast w obrębie zamkniętych rozwiązań układów sterowania (zamkniętych w dziedzinie stosowania urządzeń danego producenta), często stosowany jest charakterystyczny dla danego producenta protokół transmisji danych umożliwiający komunikację pomiędzy kontrolerem ruchu a napędami. Jako wyjątek w tym kontekście jawi się protokół EtherCAT, który implementowany jest w urządzeniach przez wielu producentów, a przez to umożliwia wzajemną współpracę urządzeń, pochodzących z wielu źródeł.

Na przestrzeni ostatnich lat zauważalnym trendem staje się też rozpowszechnianie systemów, w których sterowanie ruchem bazuje na sieciowym przesyłaniu informacji, pomiędzy kontrolerem a elementami wykonawczymi (napędami). Szczególnie widocznym na tym polu jest protokół EtherCAT, gdzie liczba aplikacji, wykorzystujących wymianę danych w protokole stale wzrasta. Trend ten zapowiada stopniowe odchodzenie od sterowania ruchem, opartego na sygnałach dyskretnych i analogowych w kierunku kontroli opartej na wydajnych fieldbusowych protokołach komunikacyjnych.

Kontrola ruchu oparta na sygnałach dyskretnych i analogowych wymaga znacznej ilości okablowania szaf sterowniczych, dając przy tym ograniczone możliwości konfiguracji i diagnostyki systemu sterowania ruchem. W przeciwieństwie do niej systemy kontroli oparte na protokołach Fielbus wymagają zminimalizowanej ilości okablowania, upraszczając przy tym procedurę konfiguracji systemu oraz znacznie poszerzając możliwość diagnostyki.

Nie bez znaczenia jest również fakt, że systemy kontroli oparte na komunikacji sieciowej z napędami dają zazwyczaj możliwość kontroli, wręcz kilkudziesięciu osi, podczas gdy klasyczne kontrolery, bazujące na sygnałach dyskretnych/analogowych oferują możliwość kontroli jedynie kilku (bardzo często tylko 3-4) osi. Jednocześnie na przestrzeni ostatnich lat zauważalnym jest zasypywanie przepaści cenowej dzielącej klasyczne rozwiązania od układów bazujących na komunikacji sieciowej.

Tagi artykułu

Zobacz również

Chcesz otrzymać nasze czasopismo?

Zamów prenumeratę